Nederlands
Gamereactor
reviews
Black Mirror

Black Mirror

De obscure gotische horrorfranchise keert terug.

HQ
HQ

Het eerste waar je aan denkt bij de titel Black Mirror is hoogstwaarschijnlijk de populaire tv-serie (momenteel op Netflix) met dezelfde naam. Echter werd de naam hiervoor al gebruikt voor iets anders. In 2003 verscheen de eerste Black Mirror-game, een ouderwetse adventure die niet echt wordt beschouwd als klassieker, maar wel twee vervolgen voorbracht. Het is dan ook een vreemde keuze voor een 'reboot'. Desalniettemin heeft THQ Nordic de rechten van de franchise bemachtigd en King Art Games aan het werk gezet voor een nieuw deel in de reeks op de pc, PlayStation 4 en Xbox One.

Net als zijn voorgangers draait Black Mirror om de Gordon-clan, de eigenaren van oud gotisch kasteel in Schotland. David Gordon, die zijn leven tot nu toe heeft doorgebracht in India, krijgt bericht dat zijn vader is overleden en dat hij huiswaarts moet keren om het familielandgoed over te nemen. De game speelt zich af in 1926, in tegenstelling tot het origineel dat later plaatsvindt, en het kasteel lijkt betere dagen gekend te hebben als David arriveert. Het is verre van een warm welkom van het personeel en je familie. Er is een reden dat David nooit op het landgoed te vinden was.

Je krijgt al snel het gevoel dat niet alles lijkt te kloppen in het Black Mirror-huis en dit zorgt er voor dat David zijn nieuwe huis gaat verkennen. We zullen het verhaal niet verklappen, aangezien adventuretitels grotendeels draaien om het verhaal, maar het is een van de sterke punten van de game. De sfeer is gespannen en er is een constant gevoel dat je bekeken wordt door de andere personages. Een vrij effectieve aanpak. Je weet nooit echt wie je bondgenoten en vijanden zijn, iets dat wordt ondersteund middels dialoogopties tijdens gesprekken. Je kunt eerlijk zijn of liegen in bepaalde situaties, afhankelijk of je een bepaald personage vertrouwd of niet. Dit werkt goed.

Dit is een ad:
Black Mirror
Black MirrorBlack Mirror

De puzzels die een adventuregame biedt zijn enorm belangrijk. Tijdens de hoogtijdagen van het genre hing veel af van hoe vermakelijk en uitdagend deze waren. Als ze niet goed ontworpen waren kon je soms dagen of weken vast komen te zitten. Dit is iets waar Black Mirror zich schuldig aan maakt, gedeeltelijk in ieder geval. Al erg vroeg in het begin is er een puzzel waarbij je een reeks runen moet ontcijferen met behulp van een viercijferige code. We hebben hierbij van alles geprobeerd en hebben de nodige haren uit ons hoofd getrokken tijdens dit proces, gefrustreerd dat onze logica niet met die van de game overeenkwam. Uiteindelijk hebben we dit moeten oplossen door 'trial-and-error' en simpelweg alle mogelijke combinaties te proberen - iets dat ons bijna twee uur kostte.

De game is simpelweg niet efficiënt in het voorzien van hints en aanwijzingen aan de speler of het introduceren van de juiste denkwijze. We weten dat het niet makkelijk moet zijn, maar puzzels moeten zo ontworpen worden dat de speler nooit twijfelt wat de game wilt dat je bereikt. Hierna was er een lange periode in game waar we helemaal niet vast kwamen te zitten, maar helaas keerde deze zelfde problemen toch weer terug. Deze ervaringen doen enorm af aan de algehele ervaring van de game, wat jammer is aangezien er enkele hele toffe puzzels tussen de slechte waren te vinden. Het is een mengelmoes en dat is ergerlijk, aangezien vrijwel alle spelmechanismen hier te vinden zijn.

Dit is een ad:

Dat is niet onze enige kritiek. De besturing en camera zijn verschrikkelijk, om het nog zacht uit te drukken, en verpestte grotendeels de hele ervaring. Je bestuurt David Gordon vanuit een zijwaartse camera, geen statische, maar een die volgt. Het probleem is dat er veel blinde hoeken zijn waardoor je personage onder een trap verdwijnt of vast komt te zitten achter een pilaar. Weliswaar geen enorme tekortkomingen, maar continue vast komen te zitten in de omgeving wekt de nodige frustraties op. Vooral aangezien je op veel momenten precies op de juiste plek moet staan om iets te activeren of te onderzoeken. De game voelt hierdoor erg onafgewerkt aan. Een ander voorbeeld hiervan is de slechte implementatie van onzichtbare muren waar je tegen aan loopt, vooral op plekken waarbij het lijkt alsof hier verder kan. Een voorbeeld hiervan is de grote deur die je gebruikt om het kasteel binnen te gaan. Keer je later terug dan kun je deze niet meer bereiken, omdat een gedeelte van de hal onzichtbaar is afgebakend.

Het wordt allemaal iets beter als je eindelijk het kasteel kan verlaten en de vrijheid krijgt om de omgeving te verkennen. Dit is waar de graphics goed worden tentoongesteld en uitblinken.

Visueel gezien is de game dan ook vrij behoorlijk. Het kasteel zelf bevat veel details en prachtige kamers en buiten is de natuurlijke omgeving benauwend en griezelig. Het kasteel zelf bevindt zich weliswaar in een slechte staat en bevat veel donkere kamers zonder verlichting. Je kunt er met een kaars doorheen lopen wat bijdraagt aan de sfeer. Overdag vallen echter de lijnen op rond 'textures' en zie je duidelijk dat de game niet tot in de puntjes in afgewerkt.

De personages zijn in het algemeen goed gemaakt met gezichtskenmerken die grotendeels solide zijn. Lippen bewegen echter niet synchroon aan spraak gedurende de hele ervaring en vanuit bepaalde hoeken lijken de ogen levenloos. Het is ook duidelijk dat bepaalde personages meer aandacht en liefde hebben gekregen dan anderen. Wederom is het een mengelmoes.

Black Mirror
Black MirrorBlack Mirror

De geluiden in Black Mirror zijn echter fatsoenlijk. De voice-acting is behoorlijk en enkele personages spreken met een zwaar Schots accent, wat bijdraagt aan de authenticiteit. Het lijkt alsof de stemacteurs enige vrijheid hebben gekregen bij het invullen van hun rol, waarbij de ondertitels niet altijd overeenkomen met de Engelse ondertitels. Iets wat vooral het geval is bij Schotse idiomen en met standaard Engelse tekst.

Er valt niet veel te zeggen over de muziek. Het zwengelt aan bij de meer dramatische scènes, maar grotendeels zijn het achtergrondgeluiden die je bijstaan tijdens het verkennen van het kasteel. Deze geluiden dragen bij aan de sfeer en de visuele stijl. Samen geven de audio en de visuele stijl je het gevoel alleen en onveilig te zijn, waarbij er om iedere hoek gevaar kan schuilen.

Ondanks dat het enorm veel sfeer biedt, is het lastig om Black Mirror aan te bevelen. Het is overduidelijk een game met potentie, maar tegelijkertijd is het lastig voor te stellen dat alle tekortkomingen met een patch er uit worden gehaald - dit zou een behoorlijk grote update van de kernervaring vereisen. Maar als je interesse nog steeds is aangewakkerd, adviseren we je op enkele updates te wachten. Normaal gesproken zouden we dit niet aanbevelen in een review, maar de technische tekortkomingen staan de ervaring momenteel enorm in de weg.

HQ
05 Gamereactor Netherlands
5 / 10
+
Goedgemaakte audio en solide voice-acting; geweldige sfeer; goed verhaal.
-
Onafgewerkte spelmechanismen; verschrikkelijke besturing; langwijlige puzzels; veel glitches.
overall score
Is onze netwerkscore. Wat is die van jou? Netwerkscore is een gemiddelde van de cijfers uit alle landen